KARAKORAM HIGHWAY & NOORD-PAKISTAN:
In 1998 kneep ik, solo fietsend over de Karakoram Highway (KKH) die Pakistan met China verbindt, geregeld in mijn arm: kon dit wel waar zijn? Ik bestempelde die dagen als de mooiste fietsdagen uit mijn hele leven. En ik vond het echt jammer zoveel moois niet te kunnen delen met anderen.
Tussen 2004 en 2012 hebben we 10 keer een groepsreis georganiseerd over de KKH en misschien zullen we wel nooit kunnen uitleggen waarom we telkens zo onder de indruk Noord-Pakistan verlaten. Is het de ijle lucht, op de 4.730 meter hoge Khunjrab Pass zo dun dat je begrijpt dat op deze hoogste geasfalteerde grensovergang ter wereld vrijwel geen Pakistaan of Chinees is te bekennen? Is het de intens blauwe hemel, zo scherp contrasterend met al die besneeuwde bergtoppen van meer dan 7.000 meter? Of is het de zonnige warmte die, overdag fietsend, helemaal niet doet denken aan krakende sneeuw of aan de kou van de nacht? Is het misschien de stilte die je niet verwacht bij het woord 'highway'? Of, is het de onwaarschijnlijk grote gastvrijheid van de noordelijke Pakistani? Teksten, foto's, helaas kunnen die niet echt het gevoel overbrengen. Dat alomvattende, dat betoverende, dat adembenemende, dat heel dichtbij de hemel fietsen, dat...
Gelukkig hebben veel van onze ruim honderd gasten wel een individuele poging ondernomen.
Of de gehele groep van dertien gasten in de editie van 2011: "Jouw enthousiasme over Pakistan heeft ons allen overtuigd om met je mee te gaan op deze fantastische fietsreis en heeft ons een van de mooiste fietstochten van ons leven bezorgd. Je hebt gelijk: de natuur is overweldigend en de mensen zijn fantastisch." Getekend: vrienden van de KKH 2011.
Het is de hoogste tijd om terug te gaan, nu de veiligheid alweer enige jaren geen issue meer vormt!
ROUTE FIETSREIS KARAKORAM HIGHWAY & NOORD-PAKISTAN
Dag (1): we verwelkomen iedereen op het vliegveld van Islamabad, om daarna direct richting het noorden te koersen. De 250 kilometer lange bustocht naar Besham is langdurig maar zeer indrukwekkend, door het ruige berglandschap.
Dag (2): zo mogelijk nog ruiger (en trager), 200 kilometer door Kohistan, naar Chilas. Het laatste gedeelte op de fiets.
Dag (3): naar Gilgit, op 1.400 meter hoogte (130 km, waarvan het grootste deel op de pedalen), Gilgit is niet voor niks de startplaats van vele expedities, het is de ‘hub’ van de regio.
Dag (4): de Rakaposhi is 7.790 meter hoog, 75 fietskilometers brengen ons aan de voet van deze imposante berg (op 2.000 m). We overnachten in een klein dorpje, Minapin.
Dag (5): naar Khyber, 100 kilometer, door de wonderbaarlijke Hunza vallei. We fietsen geleidelijk naar 2.700 meter hoogte, langs een groot aantal 7.000-plussers.
Dag (6) en dag (7): de expeditie-achtige beklimming van de Khunjrab Pass, op 4.730 meter de grens tussen Pakistan en China, en terug naar Khyber. Ruim 200 kilometer, waarbij we onderweg kamperen op ongeveer 4.000 meter.
Dagen (8) en (9): we fietsen 80 kilometer licht omlaag naar Karimabad, het hart van de Hunza vallei, om daar te genieten van een rustdag.
Dag (10): 100 kilometer terug naar Gilgit, opnieuw licht omlaag.
Dagen (11-14): vanaf vandaag wijkt de route af van eerdere tours, want we gaan richting de Chitral en de Swat vallei. Voor onze lokale begeleiding is dit echter zeker geen onbekend terrein. Via Gupis (110 km), Phander (60 km) en Mastuj (90 km) reizen we naar Chitral (120 km). In tegenstelling tot de vernieuwde, geasfalteerde KKH, rijden we hier over kleinere wegen met slechter wegdek.
Dag (15): rustdag in Chitral, met een bezoek aan de Kalash regio, waar de Kalash bevolking een van de kleinste en meest afwijkende etnische minderheden van Pakistan vormt.
Dagen (16-18): in een mix van fietsen en transfers leggen we in drie dagen de 500 kilometer lange terugweg naar Islamabad af. Deze weg leidt over de Lowari Pas en door Mingora in de Swat vallei, vaak vanwege haar schoonheid het Zwitserland van Azië genoemd.
Dag (19): Afscheid, in Islamabad.
De kilometrages kan iedereen aanpassen aan het eigen vermogen, doordat een grote volgbus ons begeleidt. Deze verzorgt de gezamenlijke transfers, vervoert de bagage en biedt natuurlijk ook ruimte aan mensen & fietsen als het voor iemand even te zwaar is.
FIETSEN KARAKORAM HIGHWAY & NOORD-PAKISTAN, PRAKTISCH
In juni is het weer ideaal voor een Noord-Pakistaanse fietsreis in de bergen: droog en zonnig bij een aangename temperatuur (vanzelfsprekend afhankelijk van de hoogte)
De beste fiets is een mountainbike, met banden zonder grof profiel. In Noord-Pakistan is vrijwel geen fietsmateriaal te koop of te huur. Gereedschap en een aantal universele onderdelen hebben wij bij ons.
Het visum voor Pakistan dien je vooraf te regelen. Onze lokale partner in Islamabad helpt ons daarbij. Het paspoort moet nog geldig zijn tot 6 maanden na de reis.
Aan te raden zijn de vaccinaties DTP en Hepatitis A.
Het gebied waar we doorheen reizen is vrijwel geheel muslim. We ontmoeten altijd een intense gastvrijheid, een geruststellende veiligheid en een charmante houding richting vrouwen. Respect voor de lokale cultuur stelt eisen tegenover die warme ontvangst: het lichaam moet zoveel als mogelijk bedekt worden, de lichaamsvormen mogen niet al te duidelijk zichtbaar zijn (dus bijvoorkeur geen strakke koersbroek) en er wordt geen alcohol geschonken in Pakistan.
Onze vrouwelijke gasten zijn niet verplicht - zoals in Iran - hun hoofdhaar te bedekken. Kort na aankomst kopen we met z’n allen shalwar kameez (zie foto’s), wat zeer gewaardeerd wordt.
Een geoefend lichaam is een voorwaarde om te kunnen genieten van de KKH, alhoewel de conditie van een topsportman/vrouw niet nodig is. Je moet vooral je eigen grenzen kennen en de signalen van je lijf kunnen interpreteren. Vanaf zo'n 3.000 meter kan hoogteziekte je parten spelen (bijvoorbeeld ademnood, hoofdpijn, algehele slapte). Onze route kent een geleidelijke opbouw, wat de kans op problemen minimaliseert. En de meest radicale reactie - die altijd effectief is: snel terug naar een veel lager niveau - is steeds voorhanden.
Onze accommodaties variëren: goede hotels, sfeerrijke guesthouses, een geïmproviseerde slaapplaats vlak onder de Khunjrab Pas.
Noord-Pakistan is voor ons de ultieme fietsreis, zonder enige twijfel. Maar het is geen gemakkelijke tocht. Fietsen in een dermate vreemde omgeving vereist een stevige fysieke en mentale gesteldheid en een groot aanpassingsvermogen.
Onze combinatie van kleine groepen, vreemde gebieden en zorgeloosheid kan onmogelijk low-budget zijn. Aan de andere kant, de prijs voor het deelnemen aan een tocht dekt bijna alle kosten ter plekke, want inbegrepen zijn:
- alle overnachtingen
- de volledige voorziening van drank en voedsel in de hotels en restaurants
- onze meefietsende begeleiding en die van een volgbus die de bagage vervoert
- alle vervoer en transport tussen de start en de finish in Islamabad
- alle entreegelden; inbegrepen zijn de gidsen.
In de praktijk is aan zakgeld nog geen 5 euro per dag nodig.
Optioneel is:
- de dagelijkse reiniging, onderhoud en reparatie van kleding en fiets. Ofwel, in wielertermen: de zorg van mecanicien en soigneur. Deze optie kost eenmalig 145 euro, en is vervolgens ook van toepassing op alle toekomstige (hopelijk vele) Tropical Cyclist reizen.
Om naar Islamabad te vliegen zijn er diverse mogelijkheden. Collega-organisatie Asian Way of Life (AWOL) kan – tegen een vergoeding - de vluchten voor je regelen, inclusief het vervoer van de fiets.